Lieve kleine Rolf

Als we de berichten in de media mogen geloven, duurt het niet lang meer of de wolf komt ons land binnen. Terecht of niet, wolven hebben een slechte reputatie. Denk maar aan ‘De wolf en de zeven geitjes’ en ‘Roodkapje’ of, wat dichter bij onze tijd, aan ‘Van Wisjni naar Wosjni’ van Annie M.G. Schmidt. Maar zie, daar is Rolf - inderdaad, rijmt op wolf – en hij is, dat zegt mevrouw Bodde zelf, een lief wolfje.

 

De Leespluim van de maand januari 2012 gaat naar het boek Lieve kleine Rolf van Nadia Shireen,
uitgeverij C. de Vries-Brouwers. Hier volgt het juryrapport van Leespluimjuryvoorzitter Herman Kakebeeke.

Juryrapport: Leespluim van de maand januari 2012

Als we de berichten in de media mogen geloven, duurt het niet lang meer of de wolf komt ons land binnen. Terecht of niet, wolven hebben een slechte reputatie. Denk maar aan ‘De wolf en de zeven geitjes’ en ‘Roodkapje’ of, wat dichter bij onze tijd, aan ‘Van Wisjni naar Wosjni’ van Annie M.G. Schmidt. Maar zie, daar is Rolf - inderdaad, rijmt op wolf – en hij is, dat zegt mevrouw Bodde zelf, een lief wolfje. Kijk maar hoe behulpzaam hij de wol ophoudt voor de oude dame. Rolf houdt van taarten bakken, eet altijd zijn bord leeg, is aardig tegen zijn vriendjes. En die boze wolven waarover mevrouw Bodde hem heeft verteld, hij hoopt er nooit een tegen te komen. Maar dat gebeurt juist wel en die grote boze wolf, zijn zwart tegenover het grijs van Rolf, twijfelt aan de identiteit van het lieve wolfje. Kan hij tegen de volle maan huilen, kan hij huizen omver blazen, eet hij mensen op? Als Rolf het probeert, mislukt het. Alleen het eten van mensen heeft hij achterwege gelaten. De grote boze wolf daagt hem uit om daarmee te bewijzen dat hij een echte wolf is. Dan slaan bij Rolf de stoppen door en met de wol van mevrouw Bodde slaagt hij erin zijn boze soortgenoot in te kapselen. Rolf is een echte wolf en dat moet gevierd worden, vindt mevrouw Bodde. Gedrieën zitten ze aan tafel, met koffie en taart, en op de vraag of hij nooit meer mensen zal opeten, antwoordt de grote boze wolf: ‘Ja, goed hoor.’ Eind goed, al goed, denkt de lezer. De voorlaatste plaat maakt een abrupt eind aan deze illusie. De drie stoelen aan de tafel zijn leeg en de grote boze wolf zit met een kopje koffie en een welgedane buik tevreden in een fauteuil. De rest laat zich raden. Rolf is een figuurtje dat kinderen zal aanspreken. Hij is aardig, maar weet ook kordaat op te treden. In het verhaal staan de zachte kleuren tegenover de zwarte boze wolf. Maar zelfs met in het achterhoofd de gedachte aan de slechtheid van wolven, blijf je tot aan het eind toe geloven dat de zachte krachten zullen overwinnen. Maar ja, een verhaal met een wolf erin, dat moet wel, zoals in sprookjes, slecht aflopen.
Op de eerste pagina zagen we een groepje, waaronder Roodkapje, dat kennelijk luistert naar een verhaal.
Maar er is geen voorlezer te zien. Die komt pas op de allerlaatste pagina tevoorschijn: de grote boze wolf, die voorleest uit... Lieve kleine Rolf. En u zult merken, een heerlijk boek om voor te lezen.

Boekgegevens
Titel: Lieve kleine Rolf
Auteur/illustrator: Nadia Shireen
ISBN 978 90 5927 198 2
Uitgeverij C. de Vries-Brouwers, € 14,90
Prentenboek / vanaf ca. 4 jaar